HOLLANDA

Çevremde ne çok arkadaşım var Amsterdam şehrine büyük bir aşkla bağlı olan ve defalarca şehri ziyaret eden.. Gerçi genel olarak alternatif eğlence seçenekleri yüzünden şehri bu kadar çok seviyorlar biliyorum ama neticesinde de şehri seviyorlar yahu...

Oysa ben pek sevemedim Amsterdam'ı. Yani "sevemedim" doğru kelime mi pek de emim değilim aslında ama ilk seyahatte şehirle aramda yeterinde kuvvetli bir bağ kur(a)madığımı düşünüyorum. Yaşam dinamiğine ayak uydurmak da istemedim aslında nedense.. Oysa çiçek pazarları renkli ve sevimliydi, manavları görsel olarak içimi açtı, köprüleri, minik evleri, değirmenleri ile de görsel hafızamızı doyuran birçok güzel anımız oldu bu şehrin sokaklarında.. Hele ki peynirleri! Seyahat hayatımızdaki en fazla peynir alışverişini Amsterdam'dan yaptık bile diyebilirim. Ancak yine de uzun bir süre görmesem "ahh Amsterdam" diye başlayan bir cümle kuracağımı sanmıyorum. 

Beni Amsterdam'a mutemelen yeniden çekecek bir neden varsa eğer o da Alpico ile gezmek istediğim müzelerin hayali olabilir diye düşünüyorum şu an. Barok dönemin Flaman ve Flemenk izlerini Rijksmuseum'da takip etmek elbette tartışılmaz bir deneyim benim için ve bu deneyimi bir de Alpcan ile yaşamak çok daha anlamlı olacaktır..

Gel gelelim, müzeler bir kenarda dursun ve ben Amsterdam yerine hakkımı Hollanda'nın şirin şehir ve kasabalarından yana kullanayım isterim elbette.. Mesela; yeşile doyduğum Volendam ve Marken kasabaları ya da gerçekten ufakcık ama bir o kadar da sevimli olan Lahey ve Delft.. Hatta depdeğişik bir Hollanda deneyimi için; Scheveningen.

Bu seyahat sonrası kendi adıma en önemli kazanım, Hollandalılara beslemeye başladığım muazzam saygı oldu demeliyim. Gördüğüm en medeni Avrupa sehirlerinden biri olmaları bir yana dursun, ülkelerini ciddi anlamda elleriyle ve tırnaklarıyla kazıyarak inşa etmelerine hayran kaldım hakikaten.. Bunu bir savaş başarısı, bir işgalden kurtuluş hikayesi anlamında söylemiyorum; zira izlediğimiz ve okuduğumuz detaylarda şunu öğrendik ki; deniz seviyesinin altındaki tüm araziler halkın desteği sayesinde kum setleriyle desteklenmese, ülke topraklarının neredeyse %40'ı sular altında kalabilirmiş normal şartlarda.. Halkın bu konudaki bilinç seviyesi, verdigi hem fiziksel hem manevi destek ve harcanan emek inanılmaz bir hikayenin parçası. Hayran olmamak, mücizelerin zaman zaman insan eli ile de mümkün olabileceğine inanmamak neredeyse mümkün değil..

Yazı sonrasına eklediğim görseller 2009 Haziran ayı seyahatimizden. Son iki resim henüz doğmamış hatta sevgiliyle aramızda kararı bile verilmemiş, ancak yine de bir gün geleceğinden amin olduğumuz Alpcan için çekilmişti. Evet evet, tam olarak o isim için... ;)

* Kucuk a.

lulu

x