Lulu's Life

avrupa seyahatlerimi yazıya dökerken veya seyahat evveli kendime hazırladığım "seyahat kitabı" notlarımı eşe dosta verirken sevdiğim şeylerden biri de, üzerinden ne kadar zaman geçerse geçsin not aldığım mekanların hala ayakta olup olmadığını kontrol etme gereği duymamak.. bilhassa şehirlerin yıllara meydan okuyan mekanları için hissim bu. hele ki konu italya ise, zaman ve mekan bu ülkede gerçekten birbirine dokunuyor... üzerine katmanlı olarak düşünülebileceğimiz ve biraz da imrendiğimiz bir durum. italya özellinde düşünce pratiği yapmaya devam edersem, bu ülkede bir mekan sadece bir "mekan" değil, hafızanın ve kültürün bir taşıyıcısı gibi geliyor bana. gidilen hemen her mekanda bir hikaye bulmak, yıllardır, hatta yüzyıllardır özenle biriktirilmiş kültürel bir miras değil de, ne olabilir? ülkemizde, ekonomik ya da sosyolojik nedenlerle ikinci ya da en fazla üçüncü kuşakta kaybettiğimiz restoranlar, pastaneler, esnaf lokantalarının aksine, italya'daki kadim meka...

V E N E D İ K İngiliz şair Samuel Rogers’in yüzen şehir Venedik’e dair nefis bir şiiri var ve ben anılarımdan ve duygularımdan bahsedeceğim yeni blog yazımın açılışını bu şiir ile yapmak istiyorum. " There is a glorious City in the Sea. The Sea is in the broad, the narrow streets, Ebbing and flowing; and the salt sea-weed Clings to the marble of her palaces. No track of men, no footsteps to and fro, Lead to her gates. The path lies o’er the Sea, Invisible; and from the land we went, As to a floating City – steering in, And gliding up her streets as in a dream…” Kelimelerine  büyük hayranlık beslediğim, tanıdığımım en güzel duygu betimleyicisi, hikaye anlatıcısı, “en” nostalji sever ve hatta sevdirir arkadaşım Deniz Yılmaz Akman ’ ın “…Proust’tan Albertine’in hikayelerini, Bellini’den Doğu yolculuğunu, Maria Callas’tan Hotel Danieli’de nasıl aşık olduğunu, Casanova’dan kuralları çiğneyip, nasıl “ahlaksız” biri olunabileceğini ve nasıl Doge’s Palace’tan kaçtığını, Hemingway’den Harr...