Lulu's Life

İş hayatına adım attığım ilk günden beri, işimin bir getiri olarak yurt dışından yüzlerce farklı insan tanıma şansı buldum.. İçlerinden bazıları sayesinde çok yerinde iş deneyimleri kazanırken, bazı isimlerle iş ilişkisinin dışına taşan paylaşımlarımız oldu.. Ama bu isimler içinde bir Efie var ki; tüm bu isimler arasında bambaşka bir yere sahip oldu, hayatımın önemli bir parçası haline geldi.. Seçilmiş bir kız kardeş gibi... İşte benim biricik Efie'ciğimin düğün töreni nedeniyle geçtiğimiz ay enfes bir Atina seyahati yaptık sevgiliyle.. Hayatının bu en özel günlerinden birinde onu elbette yalnız bırakamazdım. (aynı onun da beni yalnız bırakmadığı gibi..) Paylaşımlarımıza birbirimizin düğün törenlerini de eklediğimiz için müthiş gururluyum! :) Gün, Efie'nin evinde ve en yakın arkadaşlarının katıldığı bir parti ile başladı. Yunanca şarkılar söylendi, danslar edildi, kadehler kalktı, iyi dileklerde bulunuldu, bolca fotoğraf çekildi, hediyeler verildi ve parti sonunda Efie...

Ben bir çetenin parçası, bir alkolik, kaymak tabakadaki bir avuç insandan biri, bir çapulcu ya da uç düşüncelere sahip biri değilim! Apolitik büyüyen/büyütülen, şiddetten aklı çıkacak kadar korkan, kalabalık ortamlarda bulunduğunda dahi tedirginlik duyan, seviyesiz cümleler okuduğunda ya da davranışlara maruz kaldığında yalnızca dilimizin sevgi olmasını dileyen ve her türlü yüksek sese karşı kendini savunmasız hisseden 33 yaşında bir TÜRK genciyim. Dahası da; çalışan, üreten, sorumluluk almaktan kaçınmayan, iş vereni tarafından "başarılı" tanımlamasına uyan bir çalışan, bir emekçiyim.. Eğer, bu sizin açınızdan çok önemliyse, bir de üzerine ANNE'yim.. Yani ben, halkın içinden bir parça ve hatta HALK'ın ta kendisiyim! Taksim Gezi Parkı'nın yıkılmasını protesto etmek adına başlayan, ama dakikalar, saatler ve günler geçtikçe aslında bir ağaç fikrinden çok daha fazla şey ifade eden haklı protestomuzun, birlik beraberlik ve sevgi ile sonlanmasını diliyor ve bize yapıl...